ตัวและเวลา

เผลอคิดขึ้นมาได้ ณ ตอนที่อยู่บนรถเมล์ที่อ้อมสุดๆ แต่ราคาถูก

“คนเราทุกคนเกิดมาเพื่อขาย ตัว และ เวลา

โดยที่มีปัจจัย เป็น เงิน,,,”

ขาย ตัวที่ว่านี้ไม่ได้หมายถึง การขายบริการตามสถานอ อ น ทั่วไป

การที่เราไปทำงานเนี่ยแหละคือการแลกตัวของเราไปกับเงิน

ถ้าเราไปสมัครงาน นั่นคือการเสนอตัว เพื่อแลกกับเงินเดือน

ใช่หรือไม่??

เราขายสามารถของตัวเรา

ถ้าเราเป็นครีเอทีฟ เจ้าของบริษัทจ่ายเงินเดือนให้เรา เพื่อแลกกับความคิดของเรา

จิงมั้ย???

สิ่งที่ตามมาก็คือเรื่องของ “เวลา”

เช่น ร้านเกมอินเตอร์เนท

เด็กนักเรียนหัวเกรียนยอมจ่ายเงิน20บาท

เพื่อแลกกับเวลา60นาทีในการใช้คอม

เรายอมจ่ายเงิน 120บาท

เพื่อซื้อเวลา หนึ่งชม.กว่าๆ ในโรงหนัง

เราจ่ายเงินค่าห้องคาราโอเกะชม.ละ200บาท

เพื่อร้องเพลงของนักร้องชื่อดังแบบมีภาพ

ผมเรียนอยู่ที่รังสิต แล้วบ้านผมอยู่แถวบางแค

ผมสามารถกลับบ้านเร็วสุดในเวลา45นาทีด้วยแทกซี่ในราคา300+ค่าทางด่วน

กลับด้วยรถตู้ไปท่าพระจันทร์40บาทต่อรถเมล์9บาทแล้วต่อมอไซ10บาทในเวลา1.30นาที

วันนี้ผมนั่งรถเมล์สามต่อแล้วต่อด้วยมอไซในเวลา2ชม.แต่จ่ายแค่37บาท

มีทางเลือกมากมาย แต่ต้องจ่ายแพงกว่าเพื่อแลกกับเวลาที่ลดลง

“เอาตัวไปแลกกับเงิน

แล้วก็เอาเงินไปแลกกับเวลา”

แค่นี้แหละชีวิต,,,,

—————————————————-

สุดท้ายนี้ ก็แฮปปี้วันฮาโลวีนนะครับ

ขอตัวไปท่องเที่ยวราตรีก่อนล่ะ ปิ๊ง ปิ๊ง